بندی بند خیال

زندگیمان را بر تمثیل بنا می‌کنیم. بر اساس تمثیل‌ها تصمیم می‌گیریم و حتا قضاوت اخلاقی می‌کنیم. می‌دانم که نمی‌توان تمثیل را یک‌سره زدود؛ زبان جز تمثیل نیست. اما این‌گونه در چنبره‌اش افتادن هم عجیب است. عمر را آسان نمی‌یابیم که آسان خرج تعهد به تمثیل کنیم.
هزار بار نشنیده‌ای که «اگر چیزی لک شد، می‌توان لکه را پاک کرد، اما دیگر مثل اولش نمی‌شود»؟ لکه‌ای روی رومیزی افتاده است. با دستمال تری رویش می‌کشم. لکه کاملا پاک می‌شود. تری دست‌مال رومیزی را درخشان‌تر از اولش کرده است. حتا تمثیل‌هامان هم دیگر خیالی اند؛ دور از واقعیت.