مرد بقال از من پرسید

هر کسی اعتقاداتی دارد. مهربان همسر من هم اعتقاد دارد که من پوست سیب‌زمینی را کلفت می گیرم. هم‌او همیشه شاکی است که پوست خربزه را نازک می‌گیرم و زبری زیر پوست خربزه به خربزه می‌ماند.
من معتقد ام که اتفاقا تعادل را رعایت می‌کنم و پوست خربزه و سیب‌زمینی را یک جور می‌گیرم. البته این اعتقاد رسمی من است. هر اعتقاد رسمی‌ای حواشی‌ای هم دارد. من هر چه فکر می‌کنم می‌بینم ما سه کیلو سیب‌زمینی می‌خریم و دو ماه می‌خوریم. چه احتیاجی است در مصرفش دقت کنیم یا اصلا سیب‌زمینی مگر چه آش دهن‌سوزی است که مراقبش باشیم تمام نشود؟
اما یک من خربزه را اگر سر حال باشیم سه روزه می‌خوریم. آن وقت باید سه چهار روز باقی‌مانده تا آخر هفته را – که می‌رویم به میدان تره‌بار – سماق بمکیم و در حسرت خربزه پر و بال بزنیم. با این توصیف و احوال جوان‌مردانه است که وقتمان را حرام کنیم که پوست سیب‌زمینی را نازک بگیریم؟ یا اگر مختصری از پوست خربزه به گوشتش ماند گلایه کنیم؟

پ‌ن: لطفا حتما نظر پایین این متن را هم بخوانید. به قول محسن نام‌جو که «خدا شاهد اه».