skip to main |
skip to sidebar
א (الف عبری)، حرف اول الف‌بای عبری، از نگاه جوزف ناوه (Joseph Naveh)، نويسنده‌ی يادداشت aleph‘ در جودايكا، يك هم‌خوان انسدادی حنجره‌اى است كه تلفظش مطابق واكه‌ی هم‌راهش است. آنتونی آرلاتو (Anthony Arlotto)، نويسنده‌ی درآمدی بر زبان‌شناسی تاريخی (Introduction to Historical Linguistics) می‌گويد اين صدا هم‌خوان انسدادی چاك‌نايی بی‌واك است (ص 336)، در ويكيپديا نيز نوشته‌اند كه اين صدا انسدادیِ چاك‌نايی است.همه‌ی اين‌ها به زبان ساده يعنی اين كه يك انسداد كوچك و بدون ضربه در ته حلق اين صدا را ايجاد می‌كند كه دقيقا مانند «ء» در عربی است و در واقع اگر صدايی قبل يا بعدش نيايد، تلفظش ناممكن می‌شود. قديمی‌ترين حضور الف در كتيبه‌های سينايی نخستين به شكل سر يك گاو است. (نام گاو نر را گذاشته بودند alp‘). اين سر گاو از زبانی به زبان ديگر رفته و هر بار كمی تغيير شكل داده است. آن قدر كه در يونانی به شكل α و در عبری به شكل א و در عربی به شكل ا درآمده است.
۶ نظر:
سلام
من از کسی شنیدم که اسم "داوود" ، عبری است...درست است؟ می دانید معنای آن چیست؟
برقرار باشید.
بله عبری است. معنایش هم «محبوب» است.
http://en.wikipedia.org/wiki/David
http://www.parenting.com/baby-names/boys/David
بسیار بسیار سپاس گزارم.
جناب علیانی،
معنای داوود ارتباطی با این که عده ای می گویند ریشه اش "ودّ" است دارد؟ آخر، معنای محبوب می تواند از این ریشه آمده باشد.
«داوود» عبری است و «ود» عربی است. ممکن است «داوود» عبری و «ود» عربی هر دو از یک ریشه‌ی مشترک سامی مشتق شده باشند و ممکن است به هم ربطی نداشته باشند. به هر حال از سویی شباهت ظاهری برای حکم کردن کافی نیست و از سویی دیگر حرف اول «داوود» این حدس را که ریشه‌ی مشترکی در این دو کلمه وجود داشته باشد، تضعیف می‌کند. در نهایت در این مورد من نمی‌توانم نظر قطعی بدهم و باید نظر یک متخصص را دانست.
ممنون ام.
ارسال یک نظر